ORG

Ceną jaką społeczność światowa płaci za procesy integracji w skali globalnej lub regionalnej, jest rozluźnienie lub rozkład tradycyjnych więzi międzyludzkich. Unifikacja kultury, rozwój miast i przemysłu zniszczyły tradycyjne relacje i zależności. Obecne procesy globalizacji i integracji na skalę międzynarodową pogłębiają te tendencje, odziaływując jednocześnie destrukcyjnie na samą organizację państwa narodowego. Do czynników sprzyjających temu zjawisku zaliczamy przede wszystkim olbrzymi rozwój techniki, zwłaszcza w dziedzinie komunikowania, transportu oraz wynikające z tego zjawiska. Do głównych czynników wpływających na dezintegracje można zaliczyć szeroką ofertę źródeł informacji, systemów wartości, norm i symboli. Następuje wzrost świadomości i aspiracji społeczności lokalnych i grup mniejszościowych. Współczesnemu człowiekowi coraz częściej towarzyszy zmienność i różnorodność. Dochodzi do fragmentalizacji kontaktów międzyludzkich oraz osobowości człowieka. Ważnym czynnikiem dezintegracyjnym jest globalny charakter gospodarki, co prowadzi za sobą zmiana charakteru pracy zawodowej i ekspansję kultury zachodniej. Coraz częściej widoczne są też dysproporcje rozwojowe i poziom zamożności pomiędzy poszczególnymi środowiskami społecznymi, regionami i państwami.



Każda tendencja wywołuje jednak kontrtendecje. Rozdział tradycyjnych więzi i wartości wywołują u części społeczeństw poczucie zagubienia czy wręcz zagrożenia w anonimowym i obcym świecie. Coraz szybszy przepływ strumienia informacyjnego i stale zwiększający się jego zasięg wymyka się z pod kontroli państwa i powoduje osłabienie i rozproszenie władzy. Z rozwojem techniki związany jest problem bezrobocia. Dotyczy to zwłaszcza tzw. bezrobocia technologicznego. Prawidłowości rynku pracy wyraża się w proporcji 20%:80% co oznacza, że 20% obecnie zatrudnionych wystarczy, aby utrzymać gospodarkę w rozwoju. Technika łączy ludzi w skali globalnej. Szybki transport, a przede wszystkim nowoczesne urządzenia telekomunikacyjne i internet spowodowały że zlikwidowana została bariera odległości. Środki masowej komunikacji są największymi kanałami ekspansji zachodniej cywilizacji i kultury zachodu, ponieważ z zachodu przyjmuje się najczęściej wybrane cechy kultury. Kultura globalna istnieje tylko w sieci miejskich wysp, które połączone są nowoczesnymi środkami transportu i łączności.Technika niszczy jednocześnie więzi w mikroskali. Jest bowiem często pośrednikiem albo substytutem w odniesieniu do bezpośrednich kontaktów międzyludzkich (telefon, komputer, telewizja, internet, wszelkie inne kombinacje) i łączność, dzieli jednocześnie ludzi. Komputer, z zwłaszcza ten podłączony do sieci, umożliwia nam pracę w dowolnym miejscu. Powstają wirtualne przedsiębiorstwa, których pracownicy nigdy nie będą mieli okazji spotkać się osobiście. Nie wychodząc z własnego domu, możemy dokonywać zakupów operacji bankowych, konsultować się z lekarzem, a nawet organizować spotkania w tzw. cyberprzestrzeni. Demokracja dostępu do informacji integruje ludzi, jednak i tutaj przyczyną nowych podziałów mogą być różnice w umiejętności zrozumienia i wykorzystywania nadmiaru docierających do nas informacji. Kontakty międzyludzkie ulegają fragmentaryzacji. Wobec konieczności konsultowania się z wieloma ludźmi organizm broni się poprzez separację duchową. Następuje depersonalizacja stosunków międzyludzkich. Fizycznie ludzie ocierają się niemal o siebie, podczas gdy duchowo, umysłowo, moralnie - pozostają nieskończenie od siebie dalecy.Każdy czynnik integrujący ma również charakter dezintegrujący i odwrotnie.






I co dalej...






Ludzki mózg potrafi wykonać 10 bilionów operacji na sekundę, najszybszy komputer na świecie "Pacific Blue" (następca "Deep Blue"), wykonuje 1 bln operacji na sekundę. Moc obliczeniowa tego superkomputera, to równowartość 20 tys. komputerów domowego użytku.






Kiedy pojawiły się pierwsze komputery, pojawił się też strach przed cyborgiem (w 1960 r. Manfred Clynes i Nathan Kline tak właśnie określili człowieka "poprawionego" przez technikę). Dziś strach ten powraca z natężoną siłą. Mówi się już o interfejsach pomiędzy człowiekiem a komputerem. Zaczynamy się zastanawiać nad tym, czy rzeczywistość wirtualna pozwoli na immersję zmysłów w symulowanej przestrzeni dając poczucie teleobecności. W trzecim tysiącleciu będziemy zapewnie zdolni do bezpośredniej komunikacji intercerberalnej, której przykładem jest telepatia. W naszą telepatię nikt nie ma wglądu. Co będzie jednak, gdy zamiast spotykać się twarzą w twarz pojawi się interfejs, a wraz z nim "człowiek on-line i off-line" (włączony i wyłączony z sieci międzymózgowej). Być może komputer stanie się przedłużeniem naszego systemu nerwowego, ludzie zaczną myśleć jak komputery, a komputery jak ludzie. Skanowanie mózgu, czyli przegląd naturalnych "plików" pamięciowych, będzie tak samo możliwe jak dziś skanowanie twardego dysku. Jeżeli jednak komputer stanie się przedłużeniem mózgu, czyli w istocie częścią człowieka, to czy nie znaczy to, że kiedyś może skończyć się jego ewolucja i funkcje pamięci przejmie komputer. Już dzisiaj mamy przejawy zaniku funkcji mózgowych, człowiek coraz częściej sięga po wiedzie do komputera, internetu, mediów a nie do własnej głowy. Być może to właśnie Internet stanie się takim globalny mózgiem jako samo zorganizowany, przetwarzający informacje system, w którym zbiorowa aktywność jednostek osiąga wyższy poziom intelektualny niż pojedyncza istota mogłaby osiągnąć sama. Era postludzka może oznaczać wygaśnięcie naszego gatunku. "Kto wie być może człowiek jest tylko istotą przejściową".






Nie da się ukryć przed opinią publiczną, że istnieją i działają ośrodki badawcze prowadzące prace nad możliwościami przekształcenia człowieka we wzbogaconą mikroprocesorowo hybrydę. Już dzisiaj możliwe jest przekazywanie instrukcji dla programu, za pomocą fal mózgowych. Żadną nowością nie są już inteligentne systemy rozpoznające głos, rysy twarzy, linie papilarne czy oko ludzkie. Prowadzone są bardzo intensywne badania nad przydatnością impulsów elektrycznych płynących z nerwów i mięśni ludzkich (Brain Actuated Technology). Istnieje wiele poglądów o tym, że dopiero w sprzężeniu z komputerem nastąpi skokowy rozwój ludzkiego mózgu.






Fascynujący a zarazem przerażający jest rozwój nanotechniki molekularnej. Roboty wielkości zaledwie pojedynczej molekuły potrafią przebudowywać komórki, naprawiać organizm, a także manipulować w mózgu. Największy w tej dziedzinie autorytet Eric Drexler uważa -"skoro każdy przedmiot jest zbudowany z atomów, to można atomy przestawiać jak klocki lego i otrzymać inne struktury; np. restrukturyzując węgiel możemy otrzymać diament".






Do różnego rodzaju implantów człowiek przyzwyczaja się już od dawna, jednak nigdy nie były to implanty mózgowe.Temat ten jest ostatnio bardzo popularny, za sprawą takich filmów jak np.: "Terminator", "Robocop", "Kosiarz umysłów" czy chociaż stary, ale wciąż aktualny "Blade Runner". Jeżeli do tego dojdzie, to człowiek może stać się usieciowionym, a więc możliwe stanie się sterowanie jego poczynaniami(poprzez remote control, czyli pilota. Z pewnością znajdzie się wielu chętnych, którzy chcieliby mieć implantowaną w mózgu całą encyklopedię, czy też inną tego rodzaju wiedzę, po którą łatwo w każdej chwili sięgnąć. Stephen Hawking twierdzi, ze "musimy się ulepszyć". Dojdzie do tego, czy tego chcemy czy nie. Może to jednak doprowadzić do podziału na ludzi lepszych i gorszych, wzbogaconych o implant lub nie. Po wygranej "Deep Blue" na Kasparovem posypały się spekulacje czym zakończy się wyścig pomiędzy sztucznym i naturalnym. Hawking twierdzi, że jakość i ilość sztucznej czy naturalnej, ale poprawionej inteligencji będzie decydować o przynależności do krajów przodujących i zacofanych.






Wiedza przybywa w postępie geometrycznym. Dlatego często mówi się o potrzebie kształcenia "rzeczników wiedzy", którzy mieliby za zadanie jej popularyzację, trening oraz pomoc w adaptacji. Jeżeli najbardziej liczy się wiedza i informacja, to znaczy, że najważniejszy staje się czynnik ludzki. Dlatego tak szybko ukształtowały się całe grupy zawodowe zajmujące się właśnie człowiekiem: psychologowie, socjologowie, pracownicy socjalni itd. Wiele mówi się o "zasobach ludzkich, "inwestowaniu w człowieka", "aktywach ludzkich" czy chociażby "zarządzaniu zasobami ludzkimi".






Możliwość komunikowania się ludzi bez względu na odległość, narodowość, czy odmienność kultury oraz aktywne wykorzystanie tej możliwości przez światowe społeczności czyni z naszego globu prawdziwa “światową wioskę". Świat obejmują procesy globalizacji, integracji, przenikania się kultur. Coraz wyraźniej mówi się o nadchodzących czasach: “era informacji", bowiem informacja właśnie w przyszłości stanie się podstawowa wartością, ekwiwalentem pieniądza i wyznacznikiem postępu ludzkiego. Zanim rozpoczęła się era wiedzy, imperia były kontrolowane przez niewielką liczbę ludzi, którzy posiadali ogromne bogactwa albo władzę polityczną. Ale władza i bogactwo będą teraz zależeć od wiedzy i informacji, które stają się niewątpliwie najważniejszą formą kapitału. Tylko dzięki nim powstają fortuny.


Bez wątpienia Internet już dziś zmienił świat. Stoimy u progu epoki, która przyniesie największą w historii wymianę wiedzy i idei. Nowe technologie zmieniają strukturę naszych zainteresowań: sprawy, o których myślimy. Zmieniają charakter naszych symboli: nasze narzędzia myślenia. Zmieniają tez naturę naszej społeczności: arenę na której rozwija się nasza myśl. Nie możemy zamykać oczu na ten fakt. Czy nam się to podoba, czy nie, czy to rozumiemy, czy tylko się tego boimy.