ORG

Nie lubię, kiedy robi się ze mnie idiotę, szczególnie w sytuacji tego co uwielbiam. Co lubię? Chyba to co każdy człowiek wchodzący na te stronę, gry komputerowe. Nie lubię także, kiedy traktuje się mnie nie jak człowieka, lecz jako część wielkiej machiny, szarej masy od której można wyciągnąć pieniądze. A już najbardziej denerwuje mnie, kiedy ktoś chce mi dać przyjemność, wziąć za to pieniądze, a tej przyjemności mi nie dać. A wręcz odwrotnie, zabiera moje ciężko zarobione banknoty za nic.





Gra komputerowa zawsze była, jest i będzie produktem. Oczywiste jest, że produkt ma swoją wartość i cenę.Prawami rynku powinno być to, że cena odzwierciedla wartość i odwrotnie. Jeżeli kupuję spodnie markowej firmy i są one dobre to zapłacę za ten produkt więcej niż spodnie z "taniej" firmy, ponieważ ich wartość jest znacznie mniejsza.





Gra komputerowa jest czymś pięknym. Doznania, przyjemność jakie może nam dać są wręcz nie do określenia. Nieoceniona jest także czasami praca jaką wkładają ludzie aby stworzyć to "coś", co przecież codziennie nas bawi. Z własnego doświadczenia wiem jak trudno jest napisać choć prosta aplikację. Setki godzin, dni, siedzi się nad programem który w końcu zaczyna działać. Nie można zaprzeczyć, że "tworzenie gier" jest zajęciem twórczym. Człowiek, sztab ludzi, starają się stworzyć coś ... swojego. Przedstawiają siebie, własną osobowość, upodobania, zamierzenia. Można to porównać do muzyki. Dobrzy artyści zawsze starają się w swojej muzyce przekazać coś "mądrego" dzięki zestawowi atakujących nasze ucho bitów, nut czy sampli. Jednak tak jak w muzyce tak i na rynku gier komputerowych jest wiele paradoksów.





Od razu można by było zapytać: do czego biję. Jaki jest temat tego textu? Gry komputerowe z każdym rokiem coś tracą, i coś zyskują. Można dojść do obiektywnego wniosku, że przemysł gier komputerowych stacza się. Nie mówię tutaj o coraz to powstających firmach, nowych targach, konferencjach prasowych czy mega promocjach ale o samą jakość produktów. Kiedyś nie było akceleratorów graficznych, które teraz są już podstawowym sprzętem graczy. Nie było GeForców, Radeonów, kilka gigahercowych procesorów czy giga ramu. Producenci tworzyli na tym co było dostępne i podporządkowywali się pod hardware jaki mieli w posiadaniu gracze. Teraz jest trochę inaczej. Kiedyś braki, niedoskonałości grafiki producenci rekompensowali nam wspaniała grywalnością, a teraz wszystko idzie w grafikę. Jest duża grupa ludzi, do których ja także się zaliczam, która nie gra w dzisiejsze super produkcje. Rozpromowane "gigahity" wsparte milionami dolarów reklamy, które z każdej strony mediów ukazują swój geniusz, wspaniałość i niepowtarzalność.





Spójrzmy na dużą część nowych produkcji. Firma pozyskuje bogatego sponsora, wydawcę który może wystawić pieniądze na robienie gry. Producent za bardzo duże sumy albo robi swój, albo wykupuje od tzw. konkurencji silnik graficzny. Większa część czasu poświęconego na grę przypada grafice. Końcowy produkt reklamują w gazetach, telewizji, kilku wyrazowe wypowiedzi mówiące o bajecznej grafice itp. Naiwny gracz kupuje owy "bajeczny" produkt chcąc spędzić przy nim kolejną część swojego życia ...





Koniec możemy sobie dopowiedzieć sami. Takie gry są zazwyczaj nic nie warte. Tak już wcześniej wspomniałem, gry powinny nam coś dać. Zazwyczaj to "cos" nazywa się przyjemność. Uczucie zadowolenia, sytości ... szczęścia. Tego nam obecne gry w większości nie dają. A gracze zaślepieni akcelerowaną grafiką zapomnieli już co jest najważniejsze. Przecież dlaczego stare gry wciągają tak bardzo? Ale czy ktoś z was choć sięgną po nie nowe już gry. W tamtych czasach rynek nie był tak ogromny jak teraz. Firmy, bardzo często małe, nie starały się stworzyć kolejnego klanu strzelanki czy strategii tylko poświęcali bardzo dużo czasu na coś nowego. Realizowali swoje własne pomysły. Grafika, efekt zewnętrzny spadał na dalszy plan. Producenci chcieli dać jak najwięcej przyjemności przez wciągającą fabułę i grywalność. Nie wiem czy niektórym z Was, mi drodzy czytelnicy, coś mówi to jakże tajemnicze słowo. A jak już znacie taki wyraz, czy na pewno wiecie co ono oznacza?





Można jeszcze tutaj zahaczyć o ewolucję. Gry komputerowe, tak jak wszystko, ewoluuje. Z biegiem czasu staje się coraz lepsze, pożyteczniejsze, ładniejsze. Ale czy taki bieg zdarzeń, zmiany wychodzą na dobre temu, co kochamy? Czy "lepszym" można nazwać ewolucją, kiedy zamiast polepszania, coś się pogarsza?





Nie twierdzę, że wszystkie obecne gry z piękną strona wizualną są bezwartościowe. Ale należy się zastanowić co jest ważniejsze? Czy podobają się wam piękne, ale bezpłciowe produkty które często mało nie kosztują. Także gracze powinni się zastanowić. Czy kupując takie gry sami się nie staczają i dają sobie wcisnąć byle jaki "szajs" ładnie opakowany i rozreklamowany.








P.S.


Kolejny felieton na temat gier komputerowych. Niestety ostatnio texty o Quake III Arena pisze z trudnością =D a kolumny tego typu przychodza mi bardzo łatwo.