ORG

"Carmac: Które z tytułów, które zdobyłeś przyprawiają cię o największą dumę? Które z twoich turniejowych zdobyczy miały dla ciebie największe znaczenie?



ZeRo4: Do największych moich osiągnięć zaliczam trzy turnieje, które wygrałem pomiędzy rokiem 2000, a 2001. Pierwszy międzynarodowy turniej, w którym zwyciężyłem to Babbages CPL, gdzie mogłem sprawdzić moje opanowanie oraz umiejętności pomiędzy meczami z Lakerman’em. Po dwukrotnym upadku, w tym raz z własnej winy, nadal byłem spokojny i nadrobiłem to. Następnie zostałem zdewastowany na T4. Po tym meczu ciągle panowałem nad sobą i wygrałem ostatnią mapę. Byłem bardzo dumny z siebie po tym turnieju. W 2001 roku wypracowałem swój unikalny styl gry, który pomógł mi zwyciężać po kolei w każdym turnieju. Mam tu na myśli także Quakecon 2001, gdzie pokonałem fatal1ty’ego 2:0 w mapach. Wreszcie pod koniec 2001 roku wygrałem WCG 2001 bez straty ani jednej mapy w turnieju. Właśnie z wygrania w tych wszystkich następujących po sobie imprezjestem najbardziej dumny.



-



Carmac: Ze wszystkich finałów, w których brałeś udział, który jest dla ciebie najbardziej pamiętny?



ZeRo4: Wszystkie, w których brałem udział utkwiły mi w pamięci, z racji ich wagi i każdy finał wielkiego turnieju wrył mi się w pamięć. Zaliczam do tego gry przeciwko Lakerman’owi, Fatal1ty’emu, Lexer’owi, Cooller’owi, Zamuz’owi i każdemu innemu oponentowi w trakcie tych wszystkich lat. Każdy z finałów był inny i unikalny na własny sposób, różnił się przeciwnikiem.

-



Carmac: Czy mógłbyś porównać wydarzenia ostatnich lat: ESCW do WCG lub CPL, czy za każdym razem rósł poziom rozgrywek?



ZeRo4: Tak jak zwykłem mówić każdego roku, poziom konkurencji rośnie ogromnie. Dzisiejszy skill jest tak znakomity, że odstrasza on innych graczy od gry w Q3. Przez ostatnie trzy lata pojawiło się bardzo niewielu uzdolnionych graczy. Dla mnie, prestiżowy poziom spadł przez lata. Mógłbym powiedzieć nawet, że tegoroczny poziom rozgrywek jest równy poziomowi z ubiegłorocznego ESWC. To będzie interesujące zobaczyć jak wszyscy sobie radzą wraz z postępem turnieju, zupełnie jak wściekłe psy gotowe do walki.



-



Carmac: Czy któryś z graczy Quake’a kiedykolwiek zaimponował ci?



ZeRo4: Kiedy zacząłem grać w Quake 2, zorientowałem się, że jestem w stanie grać na wysokim poziomie i z czasem wygrywać z najlepszymi. Gdy wyszedł Quake 3 byłem zdecydowany w to grać i wygrać turniej na jakimś wyższym szczeblu. Zauważyłem, że w każdej wcześniejszej wersji Quake’a, Quake 1 i Quake 2, wszyscy posiadali własne style gry, które opierały się na jednym rdzennym, a autorem tego stylu jest człowiek o ksywce Thresh. Nawet gdy grałem w Q3 to ciągle oglądałem jego demka, patrzyłem również na dema Immortala i Makaveli’ego. Bardzo dużo nauczyłem się od tych trzech graczy, zwłaszcza od Thresh’a. Są rzeczy, które robi on w grze, a których po dziś dzień niektórzy ludzie nie mogą rozgryźć. Ja nauczyłem się ich i zacząłem stosować w Q3, a reszta to już historia. Są gracze, którzy imponują mi aimem, movementem, znajomością map, ale i tak nikt nie może się równać z kreatywnością tych trzech graczy, o których wspomniałem wcześniej.



-



Carmac: Czy spotykasz się z zagraniami, z którymi nigdy wcześniej nie miałeś do czynienia?



ZeRo4: Jest mało sytuacji w Q3, gdzie gracz myśli i działa w inny sposób, niż ja bym to zrobił. W każdym razie staram się je zapamiętywać, po to żeby w przyszłości z nich skorzystać. Generalnie nie ma takich zagrań, które na serio mogłyby mnie zaskoczyć. Zazwyczaj dokładnie wiem co mój przeciwnik robi lub co próbuje zrobić, wszystko zależy od tego, czy właśnie tak postąpi, czy nie.



-



Carmac: Gracze, których klasy nie sposób porównywać z twoją, sprzedają własne przybory do grania. Dlaczego sam tego nie robisz? Jaka jest historia ‘przycisków’ do myszek?



ZeRo4: W czasie gdy grałem, chodziłem do szkoły i robiłem wiele innych rzeczy, ale nigdy nie potrzebowałem przychodu, żeby żyć na własny rachunek, nigdy nie byłem też zainteresowany sprzedawaniem własnych urządzeń do grania dla graczy. Jakieś dwa lata temu podczas Quakecon 2002, wpadliśmy z ojcem na pomysł, przytwierdzenia kabla od myszki do blatu biurka. Na każdym turnieju używałem przeróżnych rzeczy do tego celu np. kawałka taśmy, butelki z wodą, pudełka na cd i innych odpowiednio ciężkich przedmiotów. Pomyśleliśmy, że byłoby dobrym pomysłem wymyślenie czegoś, co utrzymywałoby tę wagę. W ciągu roku nie pojawiło się nic, co działałoby w ten sposób. Zanim poszedłem do college’u mój tata, stworzył coś co przytrzymuje kabel, jednocześnie zapewniając płynne poruszanie myszką. Po więcej informacji zapraszam na http://www.wireweight.com.



-



Carmac: Oczekuję teraz samochwalczej odpowiedzi. Co masz ty, a czego inni nie mają?



ZeRo4: Mój styl jest bardzo wyjątkowy, w porównaniu do innych. Wiem co myśli mój przeciwnik i co chce zrobić przez 90% meczu, co daje mi ogromną przewagę. Moją największą zaletą jest moja kreatywność. Robię rzeczy, które ludzie ewentualnie później naśladują. Poza tym, gdy gram na turniejach to potrafię zachować zimną krew. I wreszcie: robię wszystko w ustalonym porządku, aby wygrać mecz. Zawsze gram do końca, nigdy nie poddaję się. Jeśli przegrywam 5-0 w pierwszych 10 minutach TO WIEM, że wciąż mogę wygrać, jeśli dam z siebie wszystko. Egzekwowanie wszystkiego co potrzebne to klucz do mojego zwycięstwa.



-



Carmac: Ile twoich raili opiera się na umiejętnościach, a ile na doświadczeniu?



ZeRo4: Są trzy typy railowania w Quake 3. Pierwszy to taki błyskawiczny rail, którego można nauczyć się z czasem, ale wymaga wrodzonych zdolności. Jedni gracze go mają, inni nie. Z tego typu skill’em trzeba się po prostu urodzić. Innym typem raila jest celowanie po poziomej linii, czekając na to, aż przeciwnik sam wejdzie na celownik i wtedy strzelić. Wreszcie są też raile przewidywane, są one według mnie naprawdę najbardziej widowiskowymi railami tej grze. Chodzi o trafienie kogoś kto np. właśnie będzie wychodzić zza rogu, celownik masz wtedy dokładnie skierowany tam gdzie się on pojawi. Żeby się tego nauczyć potrzeba sporo czasu i doświadczenia, ale jeśli się tego nauczysz to znacznie ulepszy twoją grę. Moje raile to kombinacja wszystkich tych trzech typów i używam każdego z nich, w zależności od sytuacji.



-



Carmac: Jaki był najbardziej fascynujący mecz twojego życia (lub najbardziej wyjątkowy)? - musi być taki, z którego jest demo i był grany online;).



ZeRo4: Najbardziej fascynujące mecze, to te, które idą 100% po mojej myśli lub te kiedy nagle ‘budzę się’ w meczu i nadrabiam straty. Do moich niemal perfekcyjnych meczów, mogę zaliczyć mecz z fatal1ty na T4 podczas Quakecon 2001, mecz na ZTN z prozac’iem na Babbages, T4 przeciwko Lexer’owi podczas WCG 2001, mój pierwszy mecz na DM6 z Z4muZ’em na Quakecon2002. Jest ich o wiele więcej, ale te najbardziej utkwiły mi w głowie. Niektóre z moich wielkich powrotów np. mecz na T2 z Lakerman’em na Babbages, T4 z Coollerem na ESWC oraz CXG i inne których w tej chwili nie pamiętam.



-



Carmac: Czy są groupies w gamingu? (groupies - fanatyczni fani, fanki gotowe na wszystko)



ZeRo4: Hah, nigdy nie spotkałem żadnych groupies przez te wszystkie lata mojej gry. Rozdałem tylko kilka autografów w Korei, to było zwariowane.



-



Carmac: Co sądzisz o tegorocznym ESWC jak dotąd?



ZeRo4: ESWC dopiero się rozkręca. Admini są bardzo ugodowi tak długo, jak sprawnie idą rozgrywki. Najlepsze jak dotąd jest to, że nie jest tak gorąco jak w zeszłym roku, więc można się bez problemów bawić.



-



Carmac: Czy zaobserwowałeś kogokolwiek, kto mógłby aktualnie zagrozić ‘wielkiej trójce’ i namieszać w końcowych rezultatach?



ZeRo4: Nie, myślę, że to sprowadzi się do USA, Rosji i Szwecji. Jeśli ktokolwiek zatrzyma te trzy drużyny od zajęcia pierwszego, drugiego i trzeciego miejsca, to z pewnością będzie to wielka niespodzianka.



-



Carmac: Kto jest lepszy, Szwecja czy Rosja?



ZeRo4: Nie grałem przeciwko Szwedom ani Rosjanom, ale wydaje mi się, że przez te kilka lat to Rosjanie sprawowali się lepiej. Zatem sądzę, że Rosja będzie lepszą drużyną w tym turnieju, ale to czas pokaże.

• Wywiad w oryginale znajdziecie tutaj. Dzięki za zainteresowanie wywiadem.
  
  "