Polecam
Predators dalby sie ogladac gdyby nie maksymalny fail z obsada glownej roli, @#$% rownie dobrze mogli dac dannego de vito zamiast pianisty ;x
............
Cytat z posta - autor: Mav_’
> Sensual Memories (2010)
Zajebisty filmik mimo, że to nie produkcja z kina, a z naszego podwórka to godny zobaczeni:)
shiv napisał:
> Predators dalby sie ogladac gdyby nie maksymalny fail z obsada glownej roli, @#$% rownie dobrze mogli dac dannego de vito zamiast pianisty ;x
Mam ten film obejrzeć, ale Twój komentarz mnie rozbroił =)
Mav’ napisał:_
> The Wrestler - w sumie fajne.
Masz zapłon... pisaliśmy o tym spory czas temu! Świetny 'zwykły' film! Poza tym lubię kiedy amerykańskie filmy nie pokazują hollyłódzkiego stylu życia, tylko dla odmiany pokażą ten prawdziwy amerykański byt człowieka.
Aforyzm jest ostatnim ogniwem długiego łańcucha myśli.
szaq napisał:
> Mav’ napisał:_
>
> > The Wrestler - w sumie fajne.
>
>
> Masz zapłon... pisaliśmy o tym spory czas temu! Świetny 'zwykły' film! Poza tym lubię kiedy amerykańskie filmy nie pokazują hollyłódzkiego stylu życia, tylko dla odmiany pokażą ten prawdziwy amerykański byt człowieka.
Otóż to.
btw., dopiero teraz obejrzałem ;p
Lebanon - ja chyba jestem bezguściem, bo jak na zdobywcę Złotego Lwa to tak średnio mnie ruszył. Bardzo dobry, ale nie wydawał mi się jakiś niewiadomo jak wybitny. Może dlatego, że z filmami i (ostatnio) książkami wojennymi mam bardzo dużo styczności i trudniej mnie do jakiegoś obrazu przekonać?
Stara produkcja, ale niszczy :)
Whaddya mean I ain't kind ? Just not your kind.
Our 'hit'? This is our 'hit'. This next song's our 'hit'. You won't hear this next song anywhere but in your goddamned car, at home, or on this fucking stage, and that's the way it should be.
4lko napisał:
> A pfff...
>
> http://www.youtube.com/watch?v=KS7hkwbKmBM
Przecież to nie film.
Mav’ napisał:_
> 4lko napisał:
>
>
> > A pfff...
> >
> > http://www.youtube.com/watch?v=KS7hkwbKmBM
>
>
> Przecież to nie film.
Ta zajebistosc przelamuje kategorie.
Whaddya mean I ain't kind ? Just not your kind.
Our 'hit'? This is our 'hit'. This next song's our 'hit'. You won't hear this next song anywhere but in your goddamned car, at home, or on this fucking stage, and that's the way it should be.
Suchara sobie wczoraj obejrzałem na przypomnienie - Broken Flowers.
Incepcja wcale mi się tak nie podobała. Nie piszę, że była zła, ale po prostu mi nie przypadła zbytnio do gustu. Nie była aż tak niesamowita, jak wszyscy zapowiadali, tylko bardzo dobra, więc przeżyłem prędzej zawód niż zafascynowanie. Gdybym nie wiedział na co idę, pewnie bym się dobrze na tym bawił. Ale, jak na mój gust, tam było po prostu za dużo strzelanin, wybuchów i zajebistości głównych bohaterów bez czynnika ludzkiego, żeby stało się to dla mnie pozycją kultową ;)
Resztą zasłaniam, żeby nic nie spojlerować ;)
Yacku, przeczytaj pls :DDD
Jeśli po raz pierwszy byli w sytuacji, w której śmierć nie równa się przebudzeniu, ale równa się straceniu panowania nad własnym umysłem (czyli, basically, śmierć = śmierć), to wszyscy byli tam zajebiście @#$% opanowani podczas walki z hordami wyszkolonych komandosów.
Poza tym jednym aspektem, który akurat mi bardzo przeszkadzał, nie mam zamiaru tutaj wypisywać oczywistych przegięć, bo takich w tym filmie można by wymienić dziesiątki, jeżeli nie setki. Przysięgam - żałowałem, iż nie miałem ze sobą notesu i klawisza z pauzą, żeby sobie ich przynajmniej 1/3 spisać ;) Ale nie o to chodzi, bo to film i wydaje mi się to troszkę bezcelowe. Film, to nie ma być rzeczywistość, tylko rozrywka.
Ale trzeba przyznać, że oprócz tego było całkiem całkiem. Można go wrzucić do "Polecam" chociażby za to, że to dobra, inteligentna pozycja nakręcona w formie akceptowalnej dla totalnych przygłupów. Gra aktorska przy takiej obsadzie naturalnie nieziemska. Nakręcone pięknie. Nawet taki prosty chłopak jak ja doszukał się tam paru smaczków ze swoich dziedzin zainteresowań i kilka meta-poziomów. Tak więc, Panie Nolanie, winszuję doskonałego scenariusza!
Apropo Twojej metafory o filmowcach i widzach yac'ku - to akurat nie jest rzadko używana metafora w filmach. Równie dobrze możesz chociażby Gladiatora rozpatrywać w takich kategoriach.
ps. na rating z imdb nie zwracam szczególnej uwagi, bo tam praktycznie każdy nowy bardzo świecący się film jest oceniany dobrze. Przebrała się miarka jak Die Hard 4.0 dostał tam niedługo po premierze coś około 8 (ja pi%*
Ostatni Władca Wiatru
hahaha działa :]
Sciągaj z rapida (i nie tylko) bez limitów prędkości, przetestowałem, nawet smsa wysłałem :)
Splice jest jak dla mnie całkiem niezłym filmem. Aczkolwiek więcej w nim horroru i dreszczowca niż sci/fi i fani gatunku mogą się zawieźć. Podoba mi się, że film jest zrobiony w brudnym i mrocznym klimacie (coś na styl Seven), widz znajduje się w poczuciu bezustannego zagrożenia, nie ma zbyt wielu scen gdzie jest naturalne światło i naprawdę czasem ciary przechodzą. NIe jest to też film zrobiony z rozmachem i epickimi pierdolnięciami, tylko ma czasem taki garażowy styl, ale to i dobrze - bo przecież chodzi tu tez o mroczny sekret i ukrytą tajemnice. Ma on swoje minsuy i parę banałów, ale i tak jest nieźle i jedna scena jedzie mocno po bandzie i wykracza poza konwenanse holiłudu. Niestety zakończenie całkowicie z dupy jak na mój gust, ale ogólne wrażenie całkiem dobre. Btw. filmu na pewno nie obejrzę drugi raz, podczas oglądania towarzyszło mi uczucie bezustannego niepokoju.
Gdzie jest zwątpienie, tam jest wolność.
Nadrabiam zaległości z klasykami.
Dr. Stranglove - na samym początku wydaje się to całkiem poważny film, a im dalej leci tym więcej tam absurdu i czarnego humoru. Koncówka to juz po prostu majstersztyk, jak wszyscy bohaterowie wyglada jak małpy, które przypadkiem w lesie znalazły pistolet i robią sobie niechcący krzywde. A najbardziej mnie rozwalił tekst z budce telefonicznej, jak kolesiowi brakowało drobnych do telefonu, a żołnierz nie chciał rozwalić automatu z cola, bo to wlasnosc prywatna :DDD
Rosemary's Baby - PIEKIELNIE dobry dreszczowiec, cóż więcej dodać
Gdzie jest zwątpienie, tam jest wolność.
The Social Network - od pierwszych minut trzyma specyficzny klimat, który nie opuszcza nas aż do końca. Dla każdego powinno się coś znaleźć - są chwytliwe tekściki, jest cyniczny humorek, jest łechcenie nie tylko emocji, ale i inteligencji widza. Nakręcony bezbłędnie, kreacje aktorskie zapadają w pamięć. Muzyka mogłaby być odrobinę lepsza. Nie była zła, ale mogłaby być lepsza. Rola życiowa Eisenberga, mógłbym obejrzeć ten film ponownie tylko po to, żeby zobaczyć wyraz jego twarzy jeszcze raz. To oraz kawałek stanika tej azjatki, kiedy zagaduje podczas przemówienia Billa Gates'a.
Film uniwersalny - polecam absolutnie każdemu. Świetnie będą się na nim bawić dziewczyny na pidżama party, pary podczas filmowych maratonów w domowym zaciszu, grupka kumpli, która nie pauzuje, kiedy polewa się kolejną kolejkę, a także ludzie, którym dużo radości dostarcza po prostu dobre kino.
Nierzeczywistość jest tym, co najbardziej mi przeszkadza w filmach. To taka osobista wada. Jeśli nie potrafię w coś uwierzyć, a wierzę w mało rzeczy, nie umiem się tym cieszyć. Tak więc film musi być do bólu rzeczywisty albo totalnie pokręcony, żebym wiedział w jakim przedziale jakich zasad się poruszam. Ale jeśli ktoś mi próbuje wcisnąć, że ktoś może "być zabity i uciec", tak jak w bardzo wielu dzisiejszych amerykańskich produkcjach, na ogół wyłączam film.
The Barbarian Invasions - film jest bardzo nierzeczywisty. Zupełnie. Ale tutaj mi to w ogóle nie przeszkadzało. Jest wysoce symboliczny i na pewno nie jest to kino do wódki, tylko do spokojnego obejrzenia w szare jesienne popołudnie. Co nie znaczy, że nie można się przy nim pośmiać ;) Kino dla smakoszy.
Cytat z posta - autor: SharK
> Trick - ja myślałem że to jakiś badziew będzie a tu miłe zaskoczenie na czwartkowy wieczór :D
Zobaczyłem wczoraj i nie polecam albo inaczej, można ale nie trzeba zobaczyć. Generalnie przez cały czas oglądając zastanawiałem się kiedy coś się zacznie dziać ciekawego i nic. Śmieszny nie był ani trochę, raz czy dwa mocniej się uśmiechnąłem to wszystko :/